Dame unha certa xenreira non ser quen me gustaría ser, hai en min certas limitacións que impiden que consiga determinadas cousas que quero, e cando iso sucede atácame un cabreo fruto da impotencia. Frústrame non ter os medios para acadalo, que o necesario sexa algo que me é físicamente imposible por muito que me esforce.
Cando o que non acado é ser un bo xogador de baloncesto non pasa nada. Cando o que non acado é algo moitísimo máis importante... corro o risco de volver a caer nos comprexos que cría abandoados cando pasei a pubertade.
Sí, ten as súas compensacións, non o nego, o non conseguir ser algo fai que o teu caracter evolucione doutro xeito, e que acades outras cousas ¡Pero hai cousas que son tan frustrantes!
¶
